Աշխարհագրություն. Օնտարիո լիճը գտնվում է ԱՄՆ- ում և Կանադայում: ԱՄՆ –ի լճերի թվում Օնտարիոն իր մակերեսով զբաղեցնում է հինգերորդ տեղը: Օնտարիո լճի մեջ է թափվում Նիագարա գետը, իսկ սկիզբ է առնում Սուրբ Լավրենտիոս գետը: Էրի լճի և Հուդզոն գետի հետ են կապում Օնտարիոյի նավարկելի ջրանցքները: Լճի ափին են գտնվում խոշոր նավահանգիստներ՝ Տորոնտոն, Քինգսթոնը , Համելտոնը (Կանադա) և Ռոչեստերը (ԱՄՆ):
Մակերեսը. 19 500կմ²:
Խորությունը. Ամենամեծ խորությունը 244 մ,

                                                                                              Միջին խորությունը 86 մ:
Ջրի տեսակը. Օնտարիո լիճը շատ խորը լիճ է: Ձմռանն այն ամբողջությամբ չի սառչում: Վերջին երկու հարյուրամյակում Օնտարիո լիճը եղել է չափազանց աղտոտված ծանր մետաղներով: 1960 – 1970 թթ. լճի աղտոտվածության սահմանը հասել էր կրիտիկական կետի: Ամռանը լճի մակերեսը պատվում էր ջրիմուռների թանձր շերտով, այդ պատճառով ոչնչանում էին ձկները: ԱՄՆ –ի և Կանադայի կառավարությունները ուշադրություն դարձրեցին խնդրին, որը թույլ տվեց վերահսկողության ծրագիր ընդունել արտահոսող ջրի մաքրության չափը որոշելու համար: Այս մեթոդները էապես բարելավվեցին լճի էկոհամակարգի որակը:
Ձկնատեսակները. Սաղմոն, կորյուշկա (սաղմոնիկ), թառափ (կտրականապես արգելված է որսալու համար), պերկես, շնաձուկ, շիղաձուկ, կումժա, լճի իշխան ,ծիածանափայլ իշխան (չավիչա, կիժուչ), սապատաձուկ, կարմրախայտ:
Ձկնորսության ժամանակահատվածը. Օնտարիո լճում ձկնորսությամբ զբաղվելու համար հարկավոր է ունենալ լիցենզիա: Սկսած 90-ական թվականների կեսերից Օնտարիո լճում լայն տարածում է ստացել «որսալ և բաց թողնել» սկզբունքը: Օնտարիո լճում հաճախակի ձկնորսի զոհ է դառնում մինչև 6 կգ զանգվածով շնաձուկը: Երբ մոտենում են ցուրտ եղանակները, շնաձկի որսը դառնում է անհնար, և այդ ժամանակ սկսվում է սառույցի տակի ձկնորսությունը: Ձմռանը հաճախակի կազմակերպվում են սառույցի տակի ձկնորսության տարբեր մրցույթներ. այս տեսակի ձկնորսությունը Օնտարիոյում դարձել է շատ տարածված: