Ֆոտոորսորդություն
Ֆոտոորսորդությունը նկարահանման տեսակ է, որտեղ նկարահանման օբյեկտ են հանդիսանում թռչունները, կենդանիները, միջատները և այլ արարածներ՝ իրենց բնական միջավայրում: Ֆոտոորսորդությունն իր մեջ միավորում է այս երեք ասպեկտները՝ սպորտային, ճանաչողական և գեղարվեստական, քանի որ գեղագիտական չափանիշներն այս պարագայում հանդիսանում են նկարի գնահատման գլխավոր պայման: Ֆոտոորսորդությունը հայտնի է որպես սպորտ, սակայն այն օգտագործում են նաև գիտական նպատակներով, որպեսզի ուսումնասիրեն կենդանիների վարքը: Նկարահանման այս տեսակը լայնորեն սկսեցին կիրառել ֆոտոթաղանթային լուսանկարչական սարքերիև հեռուստաօբյեկտիվների ի հայտ գալուց հետո, ինչը թույլ էր տալիս օբյեկտին նկարահանել շատ մոտ տարածությունից, կամ մեծ հեռավորությունից ստանալ որոկյալ կադր: Ֆոտոորսորդության հիմնական դժվարությունը կայանում է նրանում, որ անհրաժեշտ է օբյեկտի ֆիքսում բնական պայմաններում, այդ թվում նաև շատ դժվար է ֆիքսել զգուշավոր կենդանիներին: Հեռակառավարվող տեսախցիկների ի հայտ գալով՝ ֆոտոորսորդությամբ զբաղվողներին հնարավորություն տրվեց նկարահանել կենդանիներին շատ մոտ տարածությունից երկարաժամկետ տեսագրող սարքերով:
Միջատների նկարահանում: Միջատներ նկարահանելու նպատակով կիրառվում են մի շարք հնարքներ: Օրինակ՝ նկարողը պետք է այնպես անի, որ իր շողքը չնկնի նկարահանվող օբյեկտի վրա, ընտրի տարածք, որտեղ տվյալ միջատներից բավական շատ են հանդիպում: Հարմար է օգտագործել թվային տեսախցիկի սերիական նկարահանումը, որպեսզի հետո ընտրվի ամենահաջողված կադրը: Մակրոնկարահանման ժամանակ պահանջվող նկարահանման դաշտի փոքր խորությունը պահանջում է լրացուցիչ դիաֆրագմավորում, այս դեպքում ստիպված կիրառում են բարձր լուսազգայունությունը, որի կիրառմամբ մասամբ տուժում է նկարի որակը:
Թռչունների նկարահանում: Թռչուններ լուսանկարելու նպատակով լայնորեն կիրառվում է լուսանկարչի համար թաքստոց ստեղծելու մեթոդը, որտեղից հնարավոր է ֆիքսել նկարահանվող օբյեկտին առանց վերջինիս անհանգստացնելու: Թռչուններն, ի տարբերություն կաթնասունների, ունեն վատ զարգացած հոտառություն, սակայն ընդունակ են տարբերել գույների մեծ թվով երանգներ, այդ պատճառով թռչունների ֆոտոորսորդության համար նպատակահարմար է կիրառել բնականին շատ մոտ գույներով քողարկման միջոցներ: Սակայն անհրաժեշտություն չկա ընտրել քամուց պաշտպանված վայր: Թռչունների ֆոտոորսորդության համար հիմնականում միշտ կիրառվում են հեռաօբյեկտիվներ:
Կաթնասունների նկարահանում: Կաթնասունների մոտ շատ զարգացած է հոտառությունը և լսողությունը, սակայն նրանց մեծամասնության մոտ տեսողությունը սև-սպիտակ է: Հետևաբար՝ կաթնասուններին նկարահանելու համար անհրաժեշտ է երկար ժամանակ անձայն և անշարժ նստել թաքստոցում՝ քամուց պաշտպանված վայր: Ֆոտոորսորդությունը հանդիսանում է նկարահանման ամենագրավիչ ու ամենադժվար ճյուղը: Սակայն այդ լուսանկարներն ու տեսաձայնագրությունները բոլորին պատճառում են դրական հույզեր և մեծ բավականություն: